به نقل از «ایران اکونومیست»

اگر ترامپ پیروز شود، اروپا باید چه کند؟

تاریخ انتشار: ۲۲ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۱۰۵۳۲

"دونالد ترامپ مدعی شده که اگر در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا پیروز شود، جنگ اوکراین را یک‌روزه تمام می‌کند. اما چطور؟ این رئیس‌جمهوری سابق آمریکا هنوز راه پیشنهادی‌اش را نگفته، اما از لحنش پیداست که احتمالا کمک نظامی به اوکراین را قطع می‌کند و به روسیه اجازه می‌دهد که هرچه از ابتدای جنگ به دست آورده، نگه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

"

به گزارش ایران اکونومیست، نشریه اکونومیست در گزارشی به تحلیل تبعات روی کار آمدن ترامپ بر جنگ اوکراین پرداخته است: "اگر این طور باشد، بازگشت ترامپ به قدرت برای اوکراین مصیبت بزرگی است، زیرا او این بار خشمگین‌تر، سازمان‌یافته‌تر و بی‌قیدوبندتر از دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش خواهد بود. این اتفاق برای اروپا هم فاجعه است. او ممکن است دوباره خواستار خروج آمریکا از ناتو شود. بی‌شک این برنامه با مخالفت کنگره آمریکا مواجه خواهد شد، اما مبنای هر اتحادی، اعتماد است. کافی است ترامپ بگوید که دیگر مانند قبل در کنار متحدانش در ناتو نخواهد جنگید؛ همین برای دستیابی روسیه به هدفش، یعنی نابودی نظم اروپایی، کافی است.

واشنگتن در دولت جو بایدن، رئیس‌جمهوری کنونی آمریکا و رقیب دموکرات ترامپ در انتخابات ۲۰۲۴ بیشترین سهم کمک‌های نظامی به اوکراین را به خود اختصاص داده است. اگر جنگ اوکراین تا امروز نشان‌دهنده ارزش حمایت واشنگتن بوده، با روی کار آمدن ترامپ خواهیم دید که این حمایت تا چه حد ناپایدار و متزلزل است.

با این تفاسیر، روی کار آمدن ترامپ اروپا را با سه تهدید مواجه می‌کند: حمله روسیه، دریده شدن توسط چین از منظر اقتصادی و رهاشدن توسط آمریکا. فرانسه راهکار روشنی برای هر سه تهدید دارد: «خودمختاری استراتژیک اروپا». امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه در ماه مه آب پاکی روی دست همه ریخت و پرسید: «آیا دولت آمریکا همیشه ثابت می‌ماند؟ هیچ‌کس نمی‌داند. ما هم نمی‌توانیم سرنوشت امنیت جمعی خود را به دست رأی‌دهندگان آمریکایی بدهیم.» او گفت که اروپا باید بتواند هم از نظر نظامی و هم از منظر اقتصادی از خود دفاع کند و به آمریکا وابسته نباشد.

منتقدان این طرح، ماکرون را به تلاش برای ازبین‌بردن ارتباط میان آمریکا و اروپا متهم می‌کنند. اما اگر واشنگتن اول اروپا را دور انداخت چه؟ مقامات فرانسه باور دارند که همین حالا هم اتحاد دو سوی آتلانتیک در حال کم‌رنگ‌شدن بوده و واشنگتن سیاست خارجه خود را بر محور چین متمرکز کرده است. ترامپ تنها نمود خشنی از این جریان است. بایدن اما محافظه‌کار است. او اخیراً به ماکرون گفت که «نمی‌دانسته» که یارانه‌هایی که در لایحه کاهش تورم به توسعه انرژی سبز اختصاص داده، به صنایع اروپایی آسیب می‌زند.

اما حقیقت این است که اولویت فعلی آمریکا رقابت با چین است. دیر یا زود بایدن می‌خواهد که حضورش را در اروپا کم کند تا بیشتر مشغول آسیا شود. اگر چین به تایوان حمله کند، این روز ممکن است خیلی نزدیک باشد. پیداست که در دولت‌های بعدی آمریکا هم روند ایالات متحده از اروپا رقم خواهد خورد و تنها تفاوت این است که جمهوری‌خواهان این کار را سریع‌تر از دموکرات‌ها انجام خواهند داد. اکثر دولت‌های اروپایی هم به این امر اذعان دارند؛ یا دست‌کم آن را انکار نمی‌کنند.

اروپا می‌تواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد؟

اروپا قاره‌ای صنعتی است، حدود ۶۰۰ میلیون جمعیت دارد و دو میلیون نیروی نظامی آن چندین دهه است که در کنار هم میدان نبرد را آزموده‌اند. آلمان و فرانسه هم سلاح هسته‌ای دارند و عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل هستند. پس روی کاغذ، پاسخ پرسش بالا مثبت است. بله؛ اروپا می‌تواند به تنهایی از خود دفاع کند.

اما حقیقت این است که این آمریکاست که دو سوم کل هزینه‌های نظامی ناتو را می‌پردازد. از میان ۳۰ متحد آمریکا در ناتو، تنها ۱۰ کشور در سال میلادی جاری می‌توانند ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به بودجه دفاعی اختصاص دهند (استانداردی که ناتو برای بودجه دفاعی اعضایش تعیین کرده است). اما احتمالاً همین مقدار هم باید برای دفع حمله روسیه کافی باشد. اندیشکده «تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم» تخمین زده که متحدان اروپایی در سال ۲۰۲۲ مجموعاً ۳۳۳ میلیارد دلار هزینه کردند؛ درحالی‌که هزینه روسیه ۸۶ میلیارد دلار بود و اگر این بودجه دو یا سه برابر هم شود، باز بودجه مجموع کشورهای اروپا بیشتر خواهد بود. اما مشکل اینجاست که قاره سبز یکپارچه عمل نمی‌کند و این‌طور که پیداست، برخی کشورها صنایع ملی خود را در اولویت قرار می‌دهند. این بودجه میان ده‌ها ارتش، نیروی هوایی و نیروی دریایی ضعیف تقسیم خواهد شد و بخش بیشترش به شکم صنایع نازپرورده اروپا می‌ریزد.

یک مشکل دیگر اروپا این است که کشورهایش بر سر اولویت‌های خود با هم اختلاف‌نظر دارند. آن‌ها همچنین اعتماد کافی را برای تصمیم‌گیری درباره مفاهیم و تعاریف استقلال بیشتری که می‌خواهند هم ندارند. ناتو و اتحادیه اروپا که دو نهاد مهم اروپا هستند، هم‌گام نیستند، تا جایی که متحدان مهمی از جمله انگلیس، نروژ و ترکیه اساساً عضو اتحادیه اروپا هم نیستند.

آمریکا در نشست ناتو در یازدهم ژوئیه وعده داد که تا هر وقت که لازم است، از اوکراین حمایت می‌کند؛ اما اگر حمایت پنتاگون قطع شود، اروپا می‌تواند به تنهایی کی‌یف را سر پا نگه دارد؟ دیپلمات‌ها بر سر پاسخ این سوال اختلاف دارند. تسلیحات اروپا نسبت به آمریکا کمتر و کهنه‌تر است. صنایع دفاعی این قاره هم مشکلاتی مشابه صنایع دفاعی آمریکا دارند، اما علاوه بر آن، مقیاس تولیداتشان هم کمتر است. جنگ اوکراین هم این مسئله را وخیم‌تر کرده است و آن‌ها به خرید سلاح‌های حاضر آماده از آمریکا، اسرائیل یا کره‌جنوبی روی آورده‌اند.

اختلافات اروپا این جا خودش را خوب نشان می‌دهد. فرانسه با طرح «سپر آسمان» آلمان مشکل دارد و می‌گوید برلین نباید از صنایع خارج از اروپا خرید کند. آلمان هم مفهوم خودمختاری استراتژیک اروپا را شگردی می‌داند که فرانسه با استفاده از آن قصد دارد با پول آلمان‌ها، جیب شرکت‌ها فرانسوی را پر کند. با این حال، پیشرفت‌هایی حاصل شده است. اتحادیه اروپا مشوق‌هایی را برای پروژه‌های تسلیحاتی مشترک ارائه داده، از بودجه مشترک برای پرداخت هزینه نظامی استفاده کرده و از صنایع دفاعی خودخواسته تا سالانه یک میلیون گلوله توپ به اوکراین بدهند.

کامیل گراند، یکی از دستیاران سابق دبیرکل ناتو باور دارد که اگر ترامپ ناتو را تنها بگذارد، اتحادیه اروپا بیش از آنکه به فکر تبدیل به یک ائتلاف نظامی مستقل باشد، به دنبال به دست آوردن سلاح‌های ناتو خواهد بود. اروپایی‌ها باید جای خالی ۸۵ هزار سرباز آمریکایی را در اروپا پر کنند، از جمله کارمندان دفتر مرکزی و ۲۲ گردان جنگی که تقریباً معادل کل آمار نظامی انگلیس است. آن‌ها همچنین باید تجهیزاتی را که آمریکا در ابعاد گسترده و به فراوانی به اروپا می‌فرستد، جایگزین کنند. گراند باور دارد که این روند یک دهه به طول خواهد انجامید.

از سوی دیگر، رهبری ائتلاف ناتو بدون آمریکا برای اروپا دشوار است؛ چرا که اروپایی‌ها فاقد رهبری برای جایگزینی سلطه آمریکایی هستند. آلمان وعده داده نیروهای نظامی خود را گسترش خواهد داد، اما در واقعیت به شدت صلح‌طلبانه رفتار می‌کند. انگلیس هم بعد از خروج از اتحادیه اروپا، اتصال عمیقی به امور اروپا ندارد. فرانسه هم که خواستار رهبری یک اروپای قوی‌تر است، مورد اعتماد واقع نمی‌شود.

علاوه بر این، مسئله بازدارندگی هسته‌ای هم مطرح است. روسیه حدود ۶۰۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد؛ اما فرانسه و بریتانیا هر کدام حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلاهک هسته‌ای دارند.

با این حال، اروپا از نظر اقتصادی دارد به سوی استقلال گام برمی‌دارد. در بروکسل آن را «خودمختاری استراتژیک باز» نام نهاده‌اند، به این معنا که درهای این قاره به جهان باز است. اروپایی‌ها رفته‌رفته دارند سیاست‌گذاری‌های اقتصادی خود را در داخل اروپا انجام می‌دهند و با تجربه کمبود واکسن در دوران کرونا و وضعیت جنگ اوکراین، باید هم چنین کنند.

اروپا دو گزینه پیش پای خود دارد. گزینه بهتر این است که قوای دفاعی خود را تقویت کند تا بتواند از ارزش‌ها و منافع مشترک در کنار آمریکا دفاع کند. گزینه دیگر این است که اروپا از آمریکا جدا شده و به یک قطب رقیب تبدیل شود.

ماکرون در ماه مه گفت که اروپا باید بخش بیشتری از بار دفاعی را به دوش بکشد. او از عضویت اوکراین در ناتو و پیشروی اتحادیه اروپا به سمت شرق استقبال کرد. اما یک ماه بعد و پس از سفر به پکن، گفت که اروپا نباید درگیر رقابت آمریکا و چین بر سر تایوان شود. با این وجود، ماکرون بعد از این اظهاراتش یک کشتی جنگی به تنگه تایوان فرستاد که به معنای تحریک چین است. اما به هر حال او مورد غضب رهبران اروپایی قرار رفت. آن‌ها ماکرون را به این متهم کردند که قراردادی نانوشته با آمریکا را زیر پا گذاشته است؛ این قرار که واشنگتن در دفع حمله روسیه به اروپا کمک می‌کند و قاره سبز هم باید در صورت حمله چین به تایوان، به یاری آمریکا و تایوان بیاید.

موسسه بروکینگز می‌گوید که به قدرت رسیدن ترامپ یک فاجعه است. تنها چند رهبر اروپایی واکنش مناسبی برای آن دارند. بسیاری آن را نادیده می‌گیرند و مابقی امیدوارند که ترامپ توسط کنگره و پنتاگون مهار شود. اندیشکده «موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی» باور دارد که بسیاری از کشورها به محض روی کار آمدن ترامپ به دست‌بوسی او خواهند رفت؛ از جمله لهستان که اخیراً قصد داشت یک پایگاه نظامی را به احترام او «قلعه ترامپ» نام‌گذاری کند!

یک سوال دیگر این است که انتخاب ترامپ در آمریکا تا چه حد ممکن است باعث تقویت مدل اروپایی ترامپ در جناح راست این اتحادیه شود؟ نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ممکن است جناح راست در آلمان به اندازه حزب سوسیال دمواکرات اولاف شولتس رای بیاورد. در فرانسه هم نگرانی‌های فزاینده‌ای وجود دارد که مارین لوپن در ۲۰۲۷ به قدرت برسد. هر دوی این افراد به روسیه نزدیک و منتقد حمایت غرب از اوکراین هستند.

اغلب گفته می‌شود که هدف ناتو این است که «اتحاد جماهیر شوروی را بی‌قدرت، آمریکا را پرقدرت و آلمان را کم‌قدرت نگه دارد.» حالا شاید استقلال استراتژیک بتوانند کاری مشابه با این نظریه انجام دهد؛ البته اگر به درستی پیاده‌سازی شود."

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: حمله روسیه به اوکراین ، انتخابات 2024 آمریکا ، دونالد ترامپ

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: حمله روسیه به اوکراین انتخابات 2024 آمریکا دونالد ترامپ روی کار آمدن ترامپ اتحادیه اروپا جنگ اوکراین حمله روسیه هسته ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۱۰۵۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترامپ از نتانیاهو ابراز نارضایتی کرد

به گزارش تابناک، «دونالد ترامپ» در مصاحبه‌ای با مجله «تایم» به‌شدت از «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی متحد نزدیکش در دوره ریاست جمهوری سابق خود انتقاد کرد.

حمایت‌ها از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در داخل اراضی اشغالی در ماه‌های اخیر کاهش یافته است، زیرا رای‌دهندگان صهیونیست خواهان پاسخ‌گویی به این هستند که چگونه نیروهای اطلاعاتی و نظامی تل‌آویو تدارکات حماس در عملیات طوفان الاقصی را برای حمله‌ای که منجر به کشته شدن نزدیک به ۱۲۰۰ نفر و به اسارت بردن بیش از ۲۰۰ تن به غزه شد، تشخیص ندادند.

ترامپ در مصاحبه‌ای با تایم در ۱۲ آوریل که در عمارت مجلل او در مارالاگو انجام شد، گفت: «بی‌بی، نتانیاهو به‌حق و به‌درستی به خاطر آنچه در ۷ اکتبر اتفاق افتاد، مورد انتقاد قرار گرفته است.»

تازه‌ترین نظرسنجی‌ها در اراضی اشغالی نشان می‌دهد که نتانیاهو از رقیب اصلی سیاسی خود، «بنی گانتس» که ژنرال بازنشسته ارتش رژیم صهیونیستی است، عقب‌تر است. گانتس که یکی از اعضای کابینه جنگ نتانیاهوست، خواستار برگزاری انتخابات در ماه سپتامبر شده است. این باعث شده است که نتانیاهو در تلاش برای تقویت حمایت عمومی برای ماندن در قدرت باشد. ترامپ هم به نتانیاهو حمله کرده است.

ترامپ گفت: «۷ اکتبر هرگز نباید اتفاق می‌افتاد.»

رئیس‌جمهور سابق آمریکا افزود: «همه چیز برای جلوگیری از آن مهیا بود. و بسیاری از مردم در مورد آن می‌دانستند، می‌دانید، هزاران و هزاران نفر در مورد آن می‌دانستند، اما اسرائیل از آن خبر نداشت و من فکر می‌کنم که او (نتانیاهو) به شدت به خاطر این موضوع سرزنش می‌شود.»

ترامپ زمانی از روابط نزدیک خود با نتانیاهو، که طولانی‌ترین دوره نخست‌وزیری را در اراضی اشغالی فلسطین داشته، سخن می‌گفت. زمانی که ترامپ رئیس‌جمهور بود، بسیاری از اولویت‌های نتانیاهو را دنبال کرد. ترامپ آمریکا را از توافق هسته‌ای با ایران خارج کرد، بلندی‌های جولان را به‌عنوان بخشی از اراضی اشغالی به رسمیت شناخت و سفارت آمریکا را از تل‌آویو به قدس منتقل کرد.

اما روابط زمانی تیره شد که نتانیاهو پیروزی جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ را تبریک گفته و ویدیویی را به مناسبت مراسم تحلیف بایدن منتشر کرد. ترامپ که همچنان به دروغ انکار می‌کند که بایدن پیروز قانونی انتخابات بوده است، از اینکه نتانیاهو وفاداری بیشتری به او نشان نداده، ناامید شده است.

ترامپ هم‌چنین در این مصاحبه‌ از بابت کنار کشیدن رژیم صهیونیستی از حمله سال ۲۰۲۰ آمریکا به عراق که منجر به جنایت ترور سردار شهید «قاسم سلیمانی» فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران شد، شکایت کرد. ترامپ به تایم گفت: «تجربه بدی با بی‌بی داشتم. و من از این موضوع خوشحال نبودم. این چیزی بود که هرگز فراموش نکردم. و این چیزی را به من نشان داد.»

ترامپ در پاسخ به این سوال که آیا فکر می‌کند وقت آن رسیده است که نتانیاهو قدرت را ترک کند و آیا او می‌تواند با گانتس بهتر کار کند یا خیر، درنگ کرد و گفت: «فکر می‌کنم بنی گانتس خوب است، اما برای گفتن آن آماده نیستم. من در این مورد با او صحبت نکرده‌ام. اما شما افراد بسیار خوبی دارید که من در اسرائیل با آنها آشنا شدم که می‌توانند کار خوبی انجام دهند.»

نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ۲۰۲۴ ریاست جمهوری آمریکا در بخش دیگری از این مصاحبه می‌گوید: در رویارویی با ایران، طرف اسرائیل را می‌گیرد.

او می‌گوید: اگر آنها به اسرائیل حمله کنند، بله، ما آنجا خواهیم بود.

ترامپ هم‌چنین می‌گوید که او نیز همانند اسرائیلی‌ها به این نتیجه رسیده است که «تشکیل دولت فلسطینی در کنار اسرائیل» همراه با صلح محتمل نیست. او می‌گوید: «زمانی بود که فکر می‌کردم راهکار دو دولت می‌تواند کارساز باشد. اکنون من فکر می‌کنم این راه بسیار بسیار سخت خواهد بود.»

منبع: ايسنا